رواق اندیشه

ماده بصیرت در ضمن آیات قرآن، در سه معنی بکار برده شده است.
۱- بمعنی بینائی دل: چنانکه درآیه‌ مبارکه می‏‌فرماید: «وَ ما یَسْتَوِی الْأَعْمی وَ الْبَصِیرُ؛ [فاطر/سوره۳۵،آیه۱۹]
هرگز کوردل و روشن ضمیر یکسان نیستند.»
۲- بمعنی بینائی چشم: چنانکه درآیه‌ مبارکه می‏فرماید: «فَجَعَلْناهُ سَمِیعاً بَصِیراً؛ [انسان/سوره۷۶،آیه۲]
(بدین جهت) او را شنوا و بینا قرار دادیم!»
۳- بمعنی بینائی با برهان و دلیل: چنانکه درآیه‌ مبارکه می‏فرماید: «قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمی وَ قَدْ کُنْتُ بَصِیراً؛ [طه/سوره۲۰،آیه۱۲۵]
انسان غافل در روز قیامت می‏گوید خدایا چرا مرا نابینا محشور کردی و حال آنکه من در دنیا بینا و آگاه بودم؟»